een muzikant, een reiziger, een zanger en een songwriter. Hij is ook de drummer van NENA (99 Luftballons).
Hij heeft op de grote podia gewerkt met gerenommeerde muzikanten, die speelden voor artiesten als David Bowie en Guns N’ Roses.
Er is iets heel anoniems aan het spelen op de grote podia. Het kan surrealistisch aanvoelen, maar er is geen oogcontact als je voor een zee van mensen speelt.
Nader heeft duizenden concerten gegeven, waarvan vele ook in bars, huiskamers, op stranden en op straat.
Hij kan de luxe op het eiland van het sterrendom waarderen. Hij houdt echter van de willekeurige ontmoetingen en de randen van de echte wereld. Waar eenzaamheid vaak op de loer ligt op een parkeerplaats aan de snelweg ’s nachts, wanneer hij probeert in slaap te vallen achterin zijn busje. Dan moet hij zichzelf eraan herinneren dat zijn thuis overal is.
Hij inspireert wanneer hij alleen is, ver weg van huis. Zijn muzen zijn de zonsondergang op een leeg strand, het ruisen van de zee ’s nachts, de wind die de bomen kust, de volle maan die hem vergezelt op een eenzame nachtelijke rit en de mooie mensen in zijn leven, die hij overal waar hij gaat in mijn hart meedraagt.
Er is een prachtige verbinding tussen eenzaamheid en vrijheid. De romantische eerlijkheid van een authentieke, intieme ontmoeting met schoonheid en de vrede die gepaard gaat met het accepteren dat er niemand is om de ervaring mee te delen.
Deze momenten schrijft hij zijn liedjes.
“Dus de bus blijft rijden. We zullen elkaar ergens onderweg ontmoeten.”
